Ingrediënten
Voor twee:
- 400 g kastanjepuree uit blik*
- 750 ml groentebouillon
- 1 prei in ringen
- 1 laurierblad
- 1 theel. tijmblad
- 1/2 theel. nootmuskaat
- Manzanilla Sherry
- slagroom
In de oertijd, toen de mens moest leven van jagen en verzamelen, waren noten, pitten en zaden een godsgeschenk voor de winter: degelijk door de natuur verpakt en dus heel goed te bewaren in je hol. Heel voedzaam, heel lekker om op te kauwen. En heel spannend van smaak, want elke noot heeft een bittertje.
Wat wij in het Nederlands met ‘noten’ bedoelen? Van Dale zegt: ‘boomvrucht met harde schaal’. Daar horen ook eikels (vroeger veel gegeten in Europa!) en kastanjes bij. Heel correct dus, dat ‘chestnuts‘ in het Engels. In Engeland werden ze overigens in de 17e eeuw nog beschouwd als varkensvoer of als voedsel voor de heel armen.
Zo niet bij de minder bedeelde Kelten (Ierland, Wales, Scotland, Cornwall). Deze licht bittere Chestnutsoup, waarvan de smaak nog wordt verhoogd door het bittertje van een Manzanilla Sherry werd traditioneel gegeven met Kerst of Oudejaarsavond. Hier een gemakkelijke versie.
De kastanjepuree koken in de bouillon. In een blender of met een staafmixer glad maken. Met laurier, tijm, nootmuskaat en prei-ringen kort doorkoken. Aan tafel een scheutje sherry en room erdoor.
*Clément Faugier , te koop bij een delicatessenwinkel, anders zelf maken zie: kastanjes koken onder Herfstharmonie.
