Ingrediënten
Voor circa 200 ml:
Dip:
- 100 g rode puntpaprika zonder zaad
- 1 rood pepertje
- 2 eetl. walnootolie
- 2 eetl. citroensap
- 1/2 theel. gemalen komijn
- 1/2 theel. gemalen piment
- zout
- circa 50 ml water
- 25 g voorgebakken pitabrood
- 75 g gekraakte walnoten
Garnering:
- rode puntpaprika
- handje gepelde walnoten
- peterselie of koriander
Muhammara is de Arabische naam van deze dip, wat wil zeggen ‘rood gemaakt’ of ‘geroosterd’. En het is inderdaad een roodachtige notendip. Maar hij hoort ook zo heet te zijn dat je tong een beetje geroosterd raakt. Inheems in Syrië en Libanon en zo gewild dat er talloze versies bestaan. Het is een knappe manier om meer te maken van je noten: er gaat gewoon flink wat broodkruim doorheen.
Ik proefde de volgende matig hete variant in hotel Zanobia te Latakia toen ik om echt Syrisch eten vroeg. Eerst diende de saus als voorgerecht met ernaast een aubergine-dip en olijven. Daarna deed hij het ook prima bij gebakken vis met een slaatje van witte kool.
- Dip. De paprika en het pepertje (voor mij zonder de pitjes!) in stukjes snijden. Overdoen in een smalle mengbeker en met olijfolie, citroensap, komijn, piment, zout en 50 ml water tot moes malen met een staafmixer.
- Het brood verkruimelen. Toevoegen aan het paprikamengsel. Opnieuw de staafmixer erop zetten tot het kruim is opgenomen. Dan de noten daarin fijn mixen met eventueel nog wat extra water om een soepele, dikke saus te krijgen.
- Deze dip uitstrijken op een platte schotel.
- Garnering. Heel dungesneden ringetjes paprika langs de rand leggen. De dip versieren met walnoten en fijngeknipte peterselie of koriandergroen. Koelen tot gebruik. Op dippen met brood.
* Wilt u meer maken, doe het dan in etappes van 200 ml.
* Echt heet wordt het met twee pepertjes met pit of als u de verse paprika en peper vervangt door 1 eetlepel cayennepeper glad geroerd met 1 eetlepel water. Enkel een snufje cayenne mag ook, maar rood ziet het dan niet meer. In dat geval garneert men met olijfolie, waaroverheen paprikapoeder wordt gestoven.
